Не чакайце, што буду хваліцца
перад іншымі мовай маёй.
хіба хваліцца з лесу крыніца,
што грымотней яна за прыбой?
той, хто любіць папраўдзе, ён ціха
слова роднае ў сэрцы спяліць,
беражэ ад пагарднага ліха:
калі слову, то й сэрцу і
сделайте описание верша
Верш апавядае аб тым, як можна любиць сваю родную мову. Ен пабуджае нас да таго, што любиць мову дабрэй за усе циха, па-свойму.
Аутар параунае родую мову з маленькай крыничкай, и гаворыць, што крыница не хвалицца, што грымотрей за прыбой, яки, хутчэй за усе, параунауся з чужой мовай.
Сам паэт у самым пачатку папярэджвае, што не будзе хвалицца сваей мовай перад иншыми