Мемориал "Курган Славы" - памятник Великой Отечественной войны, расположенный в Смолевичском районе, на 21-км автомобильных дорог М2 Минск - Национальный аэропорт "Минск".
Объяснение:
1. История битвы.
Именно в этих местах в июле 1944 года во время крупнейшей наступательной операции "Багратион" в среду были 150-тысячная группировка гитлеровских войск. Это событие было названо "Минский котёл". поражении этой группы закончился 11 июля и стал еще одним решающим шагом на пути к освобождению Беларуси. Само наступление "Багратион" по 1-го, 2-го, 3-го белорусские и 1-го Прибалтийского фронтов при участии партизан, началась 23 июня 1944 года и окончания 29 августа освобождением Белорусской ССР, части Литовской ССР и Польши.
2. Строительство мемориала.
Решение о строительстве мемориала "Курган Славы" был произведен в 1966 году. В рамках реализации постановления бюро ЦК Компартии Белоруссии от 18 август 1966 года было принято решение об утверждении предложения Минского областного комитета КПБ о сооружении монументальной скульптурной композиции в Минском районе. по идее, она должна была ознаменование победоносного завершения Белорусской наступательной операции "Багратион" в 1944 году, привело к уничтожению немецко-фашистской группы армий "Центр". Этот документ был подписан первый секретарь ЦК Компартии Белоруссии Петр Машеров. И в сентябре 1966 года на месте будущего Кургана Славы заложили памятный камень и провели митинг. В нем приняли участие не только граждане, но и представители городов-героев. участники митинга приняли наказ грядущим поколениям чтить память войны и быть патриотами своей страны. текст приказа был замурован в специальную капсулу в Основание кургана. Строительство Кургана Славы, который начался в ноябре 1967 года, стал общенациональной бизнес. тысячи людей посчитали своим долгом внести свой вклад в это и принесли сюда горсти земли.
Я люблю вясну, таму што ў гэты час становіцца неяк весялей на душы. Я сяджу на ўроку і радуюся сонцу, якое свеціць ярка і цёпла. Калі я іду са школы, мне сустракаюцца ўсмешлівыя людзі-напэўна яны таксама рады вясне.
Мне здаецца, што здарыцца нешта новае і незвычайнае.
Больш за ўсё мне падабаецца назіраць як змяняецца прырода. Паэты часта у вершы апісваюць гэты час. З першых дзён сакавіка вакол пачынаюць адбывацца дзіўныя рэчы: здаецца, што хтосьці ўключыў вялікую лямпу. Снег растае незаўважна-днём ён яшчэ ляжаў каля пад'езда, а раніцай яго ўжо няма. Толькі ў парку пад дрэвамі ён растае даўжэй. Варта некалькі дзён пагрэць сонейка, як расліны пачынаюць ажываць. На шэрых непрывабных дрэвах з'яўляюцца ныркі, а газоны пакрываюцца ультра яркай зялёнай траўкай.
Па небе плывуць аблокі. Калі легчы на зямлю і назіраць за імі, то можна выдатна павесяліцца. Спачатку конікі ўсякія здадуцца, потым горы высокія, можна нават свой партрэт ўбачыць.
З пачаткам вясны разумееш, што сапраўды спяваюць птушкі. Здаецца, што нават вераб'і цвыркаюць ня як звычайна, а весела і з пералівамі.
Але самы любімы вясновы месяц-май. Не толькі таму, што заканчваюцца заняткі ў школе. Я люблю Свята 9 мая: на вуліцах шмат людзей, дарослых і дзяцей, гуляе музыка, а ўвечары салют прыгожы і яркі настолькі, што дух захоплівае. Ветэраны ходзяць у ваеннай форме з ордэнамі на грудзях. Яны такія старэнькія.
На ваенны парад збіраецца напэўна ўвесь горад. Мяне зайздрасць і гонар распірае, калі па плошчы крочаць роўныя шэрагі салдат, едзе ваенная тэхніка.
У апошнія гады ў траўні ўжо стаіць спякота, таму сядзець у класе ўсё цяжэй і цяжэй. Пасля заняткаў мы з сябрамі ідзем у парк. Там ужо на ўсю моц растуць кветачкі, трава густая і мяккая, а дрэвы шамацяць зялёнымі лісточкамі. Пахі стаяць такія, што галава кругам ідзе.
Калі доўга сядзець пад сонцам, то можна нават загарэць.
За горадам прырода ўжо жыве поўным жыццём. На беразе ракі сядзяць рыбакі, на дачах корпаюцца людзі, стукаюць малаткі – будоўля ў разгары.
Мемориал "Курган Славы" - памятник Великой Отечественной войны, расположенный в Смолевичском районе, на 21-км автомобильных дорог М2 Минск - Национальный аэропорт "Минск".
Объяснение:
1. История битвы.
Именно в этих местах в июле 1944 года во время крупнейшей наступательной операции "Багратион" в среду были 150-тысячная группировка гитлеровских войск. Это событие было названо "Минский котёл". поражении этой группы закончился 11 июля и стал еще одним решающим шагом на пути к освобождению Беларуси. Само наступление "Багратион" по 1-го, 2-го, 3-го белорусские и 1-го Прибалтийского фронтов при участии партизан, началась 23 июня 1944 года и окончания 29 августа освобождением Белорусской ССР, части Литовской ССР и Польши.
2. Строительство мемориала.
Решение о строительстве мемориала "Курган Славы" был произведен в 1966 году. В рамках реализации постановления бюро ЦК Компартии Белоруссии от 18 август 1966 года было принято решение об утверждении предложения Минского областного комитета КПБ о сооружении монументальной скульптурной композиции в Минском районе. по идее, она должна была ознаменование победоносного завершения Белорусской наступательной операции "Багратион" в 1944 году, привело к уничтожению немецко-фашистской группы армий "Центр". Этот документ был подписан первый секретарь ЦК Компартии Белоруссии Петр Машеров. И в сентябре 1966 года на месте будущего Кургана Славы заложили памятный камень и провели митинг. В нем приняли участие не только граждане, но и представители городов-героев. участники митинга приняли наказ грядущим поколениям чтить память войны и быть патриотами своей страны. текст приказа был замурован в специальную капсулу в Основание кургана. Строительство Кургана Славы, который начался в ноябре 1967 года, стал общенациональной бизнес. тысячи людей посчитали своим долгом внести свой вклад в это и принесли сюда горсти земли.
Вы можете написать сокращённо)
Я люблю вясну, таму што ў гэты час становіцца неяк весялей на душы. Я сяджу на ўроку і радуюся сонцу, якое свеціць ярка і цёпла. Калі я іду са школы, мне сустракаюцца ўсмешлівыя людзі-напэўна яны таксама рады вясне.
Мне здаецца, што здарыцца нешта новае і незвычайнае.
Больш за ўсё мне падабаецца назіраць як змяняецца прырода. Паэты часта у вершы апісваюць гэты час. З першых дзён сакавіка вакол пачынаюць адбывацца дзіўныя рэчы: здаецца, што хтосьці ўключыў вялікую лямпу. Снег растае незаўважна-днём ён яшчэ ляжаў каля пад'езда, а раніцай яго ўжо няма. Толькі ў парку пад дрэвамі ён растае даўжэй. Варта некалькі дзён пагрэць сонейка, як расліны пачынаюць ажываць. На шэрых непрывабных дрэвах з'яўляюцца ныркі, а газоны пакрываюцца ультра яркай зялёнай траўкай.
Па небе плывуць аблокі. Калі легчы на зямлю і назіраць за імі, то можна выдатна павесяліцца. Спачатку конікі ўсякія здадуцца, потым горы высокія, можна нават свой партрэт ўбачыць.
З пачаткам вясны разумееш, што сапраўды спяваюць птушкі. Здаецца, што нават вераб'і цвыркаюць ня як звычайна, а весела і з пералівамі.
Але самы любімы вясновы месяц-май. Не толькі таму, што заканчваюцца заняткі ў школе. Я люблю Свята 9 мая: на вуліцах шмат людзей, дарослых і дзяцей, гуляе музыка, а ўвечары салют прыгожы і яркі настолькі, што дух захоплівае. Ветэраны ходзяць у ваеннай форме з ордэнамі на грудзях. Яны такія старэнькія.
На ваенны парад збіраецца напэўна ўвесь горад. Мяне зайздрасць і гонар распірае, калі па плошчы крочаць роўныя шэрагі салдат, едзе ваенная тэхніка.
У апошнія гады ў траўні ўжо стаіць спякота, таму сядзець у класе ўсё цяжэй і цяжэй. Пасля заняткаў мы з сябрамі ідзем у парк. Там ужо на ўсю моц растуць кветачкі, трава густая і мяккая, а дрэвы шамацяць зялёнымі лісточкамі. Пахі стаяць такія, што галава кругам ідзе.
Калі доўга сядзець пад сонцам, то можна нават загарэць.
За горадам прырода ўжо жыве поўным жыццём. На беразе ракі сядзяць рыбакі, на дачах корпаюцца людзі, стукаюць малаткі – будоўля ў разгары.
Ў