Лявон - глава сям'і Зяблікаў. Ён да апошняга змагаўся за сваю хату і сваю зямлю. Успамінаў, як яны з яго бацькам разам будавалі гэту хату, як на гэтай зямлі жылі яшчэ яго дзед і прадзед. Лявон лічыў, што чалавек, як дрэва, не можа жыць без сваёй зямлі. Ён доўга судзіўся з панічам, продаў амаль усю гаспадарку, каб наняць адваката, але ўсё роўна праіграў суд. З гора Лявон павесіўся. Данілка - чатырнаццацігадовы хлопчык. Ён марыў, што калі ў яго будзе новая скрыпка (бо старую зламаў бацька), то ён пойдзе па свеце і будзе іграць на сваёй скрыпачцы. Але ён хацеў іграць толькі сумныя мелодыі, каб данесці да іншых людзей трагедыю іх сям'і.
Лявон - глава сям'і Зяблікаў. Ён да апошняга змагаўся за сваю хату і сваю зямлю. Успамінаў, як яны з яго бацькам разам будавалі гэту хату, як на гэтай зямлі жылі яшчэ яго дзед і прадзед. Лявон лічыў, што чалавек, як дрэва, не можа жыць без сваёй зямлі. Ён доўга судзіўся з панічам, продаў амаль усю гаспадарку, каб наняць адваката, але ўсё роўна праіграў суд. З гора Лявон павесіўся.
Данілка - чатырнаццацігадовы хлопчык. Ён марыў, што калі ў яго будзе новая скрыпка (бо старую зламаў бацька), то ён пойдзе па свеце і будзе іграць на сваёй скрыпачцы. Але ён хацеў іграць толькі сумныя мелодыі, каб данесці да іншых людзей трагедыю іх сям'і.