Адзначце складаназлучаныя сказы, у якіх правільна пастаўлены знакі прыпынку
паміж часткамі.
1. На кухні засвісцеў чайнік і мы перапынілі нашу размову.
2. Вясной тут прытарна пахла чаромхавым цветам, і аж заходзіліся салаўі.
3. У канцы чэрвеня прайшлі шчодрыя летнія дажджы, а потым зноў наладзілася надвор’е.
4. Я не мог напісаць аб усім і ўсіх, і хай яны мне прабачаць.
5. Вада сцякла ў нізкія месцы і стаяла там, і ў ёй адлюстравалася хмарыстае неба.
6. Адзначце прыказкі, якія па структуры адпавядаюць складаназалежным сказам.
1. Куды вецер вее, туды голле гнецца.
2. Надышоў пост—падагне і сабака хвост, бо ўжо косткі не абгрызе.
3. Прыйшла талака—лі па кубку малака.
4. Не вялікая бяда, што без рыбы серада.
5. Раскажаш пра вераб’я, а перакажуць пра жураўля.
7. Адзначце складаназалежныя сказы, у якіх даданая частка знаходзіцца ў
сярэдзіне галоўнай.
1. Таму, хто даў такія назвы пасёлкам, варта было і прэмію прысудзіць.
2. Аднойчы я заплыла далёка-далёка, у зацішны куточак возера, дзе ярка цвілі белыя
лілеі.
3. Таго, што было, не вернеш, не пераробіш.
4. Вучні, якія былі ўжо ў школе, здзіўлена паглядалі то на Міхаську, то на яго маці.
5. Калі ўважліва прыгледзецца, на абодвух баках птушынай дзюбы можна ўбачыць
ноздры.
8. Адзначце складаназалежныя сказы, часткі якіх звязаны падпарадкавальнымі
злучнікамі.
1. Вера заўважыла, што маці яе з гадамі рабілася ўсё больш набожнай.
2. На агародзе, дзе быў адведзены ўчастак пад новы дом, ляжалі кучы цэглы і пяску.
3. Як толькі цягнік спыніўся, усе пасажыры рушылі на перон.
4. Непадалёк ад Нарачы хаваецца ў густых лясах купка азёр, якія называюць Блакітнымі.
5. Асабліва прыгожа было, калі з двара свяціла ў хатку сонца.
9. Адзначце складаназалежныя сказы з даданымі параўнальнымі часткамі.
1. Цьмяная смуга засцілае нізіну, нібы нейкі вялізны цень паўзе па адхонах.
2. Сцяпан любіў глядзець на поле ўлетку, калі яно стаіць у калоссі.
3. Росы бываюць раніцаю такія халодныя, што аж дубеюць босыя ногі пастушкоў.
4. Потым зноў і зноў пачуўся гучны трэск, як быццам нехта прадзіраўся праз зараснік.
5. Перад грэбляй з вады вытыркаліся тры стажкі, нібы копы сена.
10. Адзначце складаназалежныя сказы з сузалежным неаднародным
падпарадкаваннем дад. част.
1. Я раскажу табе, як прыходзіць сюды вясна, як слаба і хвалююча пахнуць тады на дрэвах
пупышкі, як чарнее сад на вечаровай ружовасці неба.
2. Калі доўга назіраць за адным і тым жа ўчасткам неба, асабліва ў сярэдзіне жніўня,
лістапада або снежня, можна ўбачыць, як метэоры з’яўляюцца на небе адзін за адным,
веерам вылятаючы з аднаго месца.
3. Валера ўстае, каб зачыніць дзверы, а заадно і паглядзець, што там у лазні.
4. Даніла яшчэ трошкі пастаяў, правёў позіркам Тамаша, які хутка знік у густым алешніку,
і рушыў да чародак маладых бяроз, што бялелі наперадзе.
5. Праўда, ёсць адна аўтаручка, якая захоўваецца ў мяне ўжо дваццаць гадоў і якой я
цяпер пішу гэтыя радкі.
Проза — один из основных видов литературно-художественного творчества. Невершаваная литература, своим содержанием обращена на познание и отображение сложных жизненных явлений, человеческих взаимоотношений, характеров. В прозаической форме обычно пишутся эпические произведения, но могут быть и такие, как стихи в прозе, свободный стих Эпос - (гр.рассказ, повествование) - один из трех родов литературы, повествовательный род. Жанровые разновидности эпоса: сказка, новелла, повесть, рассказ, очерк, роман и т. д. Эпос как род литературы воспроизводит внешнюю по отношению к автору, объективную действительность в ее объективной сущности. Эпос использует разнообразные изложения — повествование, описание, диалог, монолог, авторские отступления. Поэзия — один из основных видов искусства слова. Определяется стихотворной формой, широким применением словесных образов (тропов, фигур), настроенасцю на мысли и чувства яркие, узнёслыя, красивые, гармонично высказанные, как в лирических стихах. Лирика — всегда поэзия, но поэзия — не только лирика, это и лиро-эпические произведения, стихи в прозе и др. Лирическая поэзия всегда раскрывает перед нами внутренний мир человека. В отличие от эпического, лирическое произведение, как правило, не имеет сюжета, не показывает человеческие характеры в их развитии и разнообразных связях. Лирическое произведение обычно пишется в форме монолога. Он небольшой по объему. Но зато каждое слово, каждый звук в стихотворении имеют особое значение, глубокий смысл.
Прайшло шмат гадоў. Адзін смяльчак даведаўся ад мудрых старцаў аб гэтай легендзе і вырашыў адшукаць багацця людскія. Не верыў ніхто, што ен зможа знайсці іх. Але моцны малайчына быў духам. Дарма яны не верылі, знайшоў ен незлічоныя багацці ў нетрах зямлі, і вярнулася радасць на гэтыя землі, зноў сталі ўрадлівымі поля, людзі забыліся пра голад. І вырас на гэтым месцы горад, які назвалі Салігорск.