10.Адзначце складаназалежныя сказы з сузалежным неаднародным
падпарадкаваннем даданых частак: 1) Я раскажу табе, як прыходзіць сюды
вясна, як слаба і хвалююча пахнуць тады на дрэвах пупышкі, як чарнее сад на
вечаровай ружовасці неба; 2) Калі доўга назіраць за адным і тым жа ўчасткам
неба, асабліва ў сярэдзіне жніўня, лістапада або снежня, можна ўбачыць, як
метэоры з’яўляюцца на небе адзін за адным, веерам вылятаючы з аднаго
месца; 3) Валера ўстае, каб зачыніць дзверы, а заадно і паглядзець, што там у
лазні; 4) Даніла яшчэ трошкі пастаяў, правёў позіркам Тамаша, які хутка знік
у густым алешніку, і рушыў да чародак маладых бяроз, што бялелі наперадзе;
5) Праўда, ёсць адна аўтаручка, якая захоўваецца ў мяне ўжо дваццаць гадоў
і якой я цяпер пішу гэтыя радкі.
11.Пабудуйце гарызантальную схему 3-га сказа з задання 10:
12.Адзначце складаназалежныя сказы, у якіх на месцы пропускаў трэба
паставіць коску: 1) І вось тут баба першыню задаволена ўсміхнулася,
калі ўбачыла_ як у яе ўнучкі спрытна ходзяць рукі, месячы цеста; 2) Каб
хлопчык трохі падцягнуўся_ настаўніца параіла часцей пісаць дыктанты
дома; 3) А вы чулі, што_ калі хто наглядзіцца ў азёрную ваду і памыецца ёю,
дык прыгажэйшым становіцца? 4) Ад бярозы, што пад ветрам раз-пораз
прыпадала да акна, адарваўся і прыліп жоўты лісток; 5) Калі сціхаюць
самалёты, чуваць, як клепяць у вёсцы косы, бразгаюць у некага ля студні
вёдры_ і кудахчуць на ўсё горла куры.
13.Адзначце бяззлучнікавыя складаныя сказы, у якіх правільна пастаўлены
знакі прыпынку паміж часткамі: 1) Якія ў нас дзверы нізкія – чуць шыю не
звярнуў; 2) Я чысціў рыбу, Руслан абіраў бульбу, Валодзька збіраў галлё для
кастра, дапамагаў ва ўсім; 3) Расплюшчыла Натка вочы, глядзіць – сонейка ў
пакоі; 4) Радасна віталі новы дзень птушкі – звінелі ў вышыні жаваранкі,
мітусіліся каля шпакоўніц у садах і пад стрэхамі шпакі; 5) Уздыхнуў Алёшка:
давялзецца стрыгчыся.
14.Адзначце складаныя сказы з бяззлучнікавай і падпарадкавальнай
сувяззю частак: 1) Я нават узрадаваўся: ёсць магчымасць прайсціся па
знаёмых мясцінах, пабыць сам-насам з прыродай, якая памятае цябе яшчэ
малечай; 2) Ляжыць гэты белы камень тут з незапамятных часоў, і старыя
кажуць, што ад яго і назва вёскі пайшла – Белая; 3) Падвал, у якім
размяшчаўся штаб брыгады, быў надзвычай прасторны, з нізкай, літай з
бетону столлю, якую надзейна, строга па адной лініі падпіралі масіўныя
квадратныя калоны; 4) У калідоры стаяў мігатлівы паўзмрок: закаханыя
парачкі, якія занялі падаконнікі і зацішныя куточкі на лесвіцы, загадзя
паклапаціліся аб эканоміі электрычнага святла; 5) Дзень выдаўся пагодлівы,
сонечнае святло праз вокны з вітражамі напаўняла залу плямамі ўсіх колераў
вясёлкі, а пад столлю ў святле, адбітым ад чырвонай мэблі і залацістага
паркету, вітражным шклом у чырвона-залацістай гаме казачна гарэлі
плафоны.
15.Адзначце складаныя сказы з рознымі відамі сувязі частак, у якіх
правільна пастаўлены знакі прыпынку паміж часткамі: 1) Перад тым як
сесці за стол, Міканор запрасіў і Васіля, але той адмовіўся; 2) Мерна
ўздрыгваў вагон, прыглушана гудзелі колы ды ў такт вагону хісталіся
палахлівыя цені ад лаў, ад паліц, ад здранцвелых людзей, што спалі, храплі;
3) Стомлена апусціліся моцныя спрацаваныя рукі, а пальцы, што цэлы дзень
трымалі рукаяткі сахі яшчэ ніяк не могуць разагнуцца; 4) У гаспадарчых
будынках глыбока ўздыхалі і варочаліся валы і час ад часу ржаў конь, якога
нашы салдаты пакінулі ў час наступлення: ён тады быў паранены і вельмі
слабы; 5) Памятаю, што, хоць і стаяў яшчэ люты, той дзень выдаўся на дзіва
цёплы, адліжны, дзе-нідзе нават капала са стрэх.
16.Пабудуйце схему 4-га сказа з задання 15
17.Адзначце сказы, у якіх мову абавязкова трэба браць у
двукоссе:
1) Кажа ён старэйшаму сыну, Сцяпану:
Ідзі ты, сынку, пільнаваць яблыкі.
2) Колькі людскім пакаленням свяцілі гэтыя зоркі, – разважаў сам з сабою
настаўнік.
3) Сонейка на тую пару, праз акно ўлезшы, блудзіла па хаце і, убачыўшы
Міхася, падумала:
Бедны хлопчык!
4) Дзед стаяў пануры, злосны, з жандарамі лаяўся:
Што вы тут шукаеце, чаго не палажылі?
5) Давай, – думае, – дабяруся ўжо да яго...бадай, ці дацягну да
вясны...Шмат дакучаць я яму не буду.
18.Адзначце сказы, у якіх дапушчаны памылкі пры афармленні чужой
мовы: 1) – Дрэвы, сынок, – гаварыла маці. – Упрыгожваюць наша жыццё,
дораць чалавеку радасць, робяць яго шчаслівейшым; 2) Крушынскі пазірае на
неба і думае: “Няўжо пойдзе дождж?”; 3) – Любіш кніжкі чытаць, –
запыталася Зоська; 4) – Сёння вельмі важны дзень, – прызнаўся Мікалай. –
Мяне запрасілі на сустрэчу з роднай зямлёй, з тымі людзьмі, з якімі я жыў,
быў шчаслівы; 5) Настаўнік сказаў: “Не пакідай, Сцёпка, навукі: у цябе
вялікія здольнасці да яе”.
Очень важно! Спаибо!
Гутарковы стыль
Функцыя (мэта): абменьвацца думкамi, iнфармацыяй, уражаннямi, пачуццямi з блiзкiмi, знаёмымi людзьмi.
Асноўныя адзнакi (рысы, стылярысы): непасрэднасць, натуральнасць маўлення. Форма дыялога. Экспрэсiўнаць, эмацыянальнасць маўлення. Выкарыстоўваюцца словы з канкрэтным значэннем.
Асноўныя моўныя сродкi: агульнаўжывальныя i гутарковыя словы, фразеалагiзмы. Назоўнiкi i прыметнiкi з ацэначнымi суфiксамi. Пытальныя, пабуджальныя i клiчныя сказы. Сказы са звароткамi.
Cфера ўжывання: вуснае маўленне i штодзённыя зносiны (гутаркi, запiскi, лiсты блiзкiм людзям).
Для мастацкага стылю вялікае значэнне маюць сродкі іншых стыляў, таму лічыцца, што ён увабраў у сябе розныя стылёвыя афарбоўкі.
У мове мастацкай літаратуры даволі часта выкарыстоўваюцца нелітаратурныя лексічныя элементы: прафесіяналізмы, прастамоўная лексіка, жарганізмы, дыялектызмы. Гэта патрэбна для моўнай характарыстыкі герояў, а таксама для дасягнення пэўнай экспрэсіі апавядання. Тэксты мастацкага стылю не проста нясуць інфармацыю, але яшчэ і ўздзейнічаюць на пачуцці і эстэтычныя ўяўленні чытача. Характэрныя асаблівасці мастацкага стылю — эмацыянальнасць, экспрэсіўнасць і вобразнасць.
Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. Рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. А ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. Як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. Рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу.
Адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў Ян Баршчэўскі. Вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях". Яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх скаладаюць аповеды падарожнікаў у доме шляхціца Завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. Усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.
Найбольш цікавае апавяданне "Сын Буры". У гэтым апавяданні сляпы Францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе Сынам Буры. У час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. Сын Буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў Плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. Плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. Хлопе вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. Сын Буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння.
Вобраз Сына Буры арыгінальны і не сустракаецца ў іншых славянскіх літаратурах. Кніга "Шляхціц Завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. Але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.