1.адзначце складаназлучаныя сказы, у якіх правільна пастаўлены знакі прыпынку паміж часткамі: 1) на кухні засвісцеў чайнік і мы перапынілі нашу размову. 2) вясной тут прытарна пахла чаромхавым цветам, і аж заходзіліся салаўі. 3 ) у канцы чэрвеня прайшлі шчодрыя летнія дажджы, а потым зноў наладзілася надвор’е. 4) я не мог напісаць аб усім і ўсіх, і хай яны мне прабачаць. 5) вада сцякла ў нізкія месцы і стаяла там, і ў ёй адлюстравалася хмарыстае неба . 2.адзначце прыказкі, якія па структуры складаназалежным сказам: 1) куды вецер вее, туды голле гнецца. 2) падышоў пост — падагне і сабака хвост, бо ўжо косткі не абгрызе. 3) прыйшла талака — лі па кубку малака. 4) не вялікая бяда, што без рыбы серада. 5) раскажаш пра вераб’я, а перакажуць пра жураўля. 3.адзначце складаназалежныя сказы, у якіх даданая частка знахо дзіцца ў сярэдзіне галоўнай: 1) таму, хто даў такія назвы пасёлкам, варта было і прэмію прысудзіць. 2) аднойчы я заплыла далёка-далёка, у зацішны куток возера, дзе ярка цвілі белыя лілеі. 3) таго, што было, не вернеш, не пераробіш . 4) вучні, якія былі ўжо ў школе, здзіўлена паглядалі то на мі хаську, то на яго маці. 5) калі ўважліва прыгледзецца, на абодвух баках птушынай дзюбы можна ўбачыць ноздры . 4.адзначце складаназалежныя сказы, часткі якіх звязаны пры дапамозе падпарадкавальных злучнікаў: 1)вера заўважала, што маці яе з і рабілася ўсё больш набожнай. 2)на агародзе, дзе быў адведзены ўчастак пад новы дом, ляжалі кучы цэглы і пяску. 3)як толькі цягнік спыніўся, усе пасажыры рушылі на перон. 4)непадалёк ад нарачы хаваецпа ў густых лясах купка азёр, якія называюць блакітнымі. 5)асабліва прыгожа было, калі з двара свяціла ў хатку сонца.
Адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў Ян Баршчэўскі. Вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях". Яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх скаладаюць аповеды падарожнікаў у доме шляхціца Завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. Усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.
Найбольш цікавыя апавяданні "Плачка" і "Сын Буры". "Плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. У гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых дамах, у пустых касцёлах і на руінах. На яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе Плачкай. Вобраз Плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. Яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.
У апавяданні "Сын Буры" сляпы Францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе Сынам Буры. У час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. Сын Буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў Плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. Плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. Хлопе вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. Сын Буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння.
Вобразы Плачкі і Сына Буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. Кніга "Шляхціц Завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. Але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.
Зарание извеняюсь, за букву "и", на клаве нету белорусской
Беларусь гэта вялики центр культуры, у яки уваходзяць звестки амаль усяго часу, што иснавала Беларусь. на Беларуси шмат памятникау, кожны мае сваю гисторыю и вызначнасць у культуры беларуси. Амаль у кожным горадзе есць памятник Якубу Коласу, Янке Купалу и другим дзеячам культуры. усе яны зроблены па-майстэрски з вяликай увагай да сваей працы. Гледзячы на памятниккакога нейбудь дзеяча, адразу уяуляешь сабе яго выгляд, яго твар. Гэта вельми важна для гисторыы и для маленькага пакалення, якое zix' тольки пачало знаемицца з багатай культырай беларускага народу. Мне вельми падобаюцца памятники на Беларси