Интереснейший вопрос для знатоков гражданского права. Дягелев нашел на сайте объявлений в разделе «Сотрудничество» предложение Круглова об открытии совместного бизнеса по пошиву одежды. Встретившись и обсудив все необходимые условия, стороны договорились, что Дягелев передаст Круглову на развитие бизнеса со своей стороны 500 000 рублей, которые будет потрачены на закупку оборудования и материалов. 5 февраля 2020 года Дягелев передал Круглову денежные средства в размере 500 000 рублей, о чем Круглов составил расписку следующего содержания:
«Расписка. Дата, место.
Я, Круглов А. А. (паспортные данные), получил от Дягелева В. В. (паспортные данные) денежные средства в размере 500 000 рублей в бизнес. Дата, подпись».
После передачи денежных средств Дягелев несколько недель ждал от Круглова информации о покупке оборудования и материалов и начале работы, однако Круглов никакой информации не сообщал, а впоследствии стал избегать Дягелева (на телефонные звонки не отвечал, по адресу регистрации дверь не открывал, в планируемом месте открытия бизнеса двери были закрыты).
Поскольку срок, на который были переданы денежные средства, в расписке указан не был, Дягелев 3 марта 2020 года направил Круглову письменное требование в соответствии с п. 1 ст. 810 ГК РФ о возврате суммы займа в тридцатидневный срок. К 3 апреля 2020 года Круглов денежные средства не вернул. Дягелев обратился в суд с требованием о возврате суммы займа в размере 500 000 рублей.
Собственно вопрос: Какого рода договор был заключен между сторонами (если вообще был)? Какое решение должен вынести суд?
Азаматтық қоғам – саяси үкіметке тәуелсіз жұмыс істейтін және оған ықпал жасауға қабілетті әлеуметтік қатынастар мен институттар жиынтығы; дербес жеке адамдар мен әлеуметтік субъектілер қоғамдастығы. Қандай да болмасын қоғамдық мәні бар идеяларды қабылдау қашанда сұхбатты, яғни сұхбаттасушы жақтардың түрлі көзқарастарын және маңызды тепе-теңдігін білдіреді. Ешкім ешкімге өз түсінігін мойындатуды да, ешкім ешкімді дәлме-дәл қайталауды да мақсат етпейді. Идеялар белгілі қоғамның, әлеуметтік дамудың талаптарына сәйкес келетіндіктен қабыл алынады. Сондай идеялардың қатарына азаматтық қоғам идеясы жатады. Азаматтық қоғам туралы әр түрлі көзқарастар, әр түрлі бағдарлар бар. Қазірде азаматтық қоғамның жалпыға бірдей ортақ анықтамасы жоқ. Дегенмен әлемдік әлеуметтік-философиялық ғылымда бұл феноменді зерттеудің екі түрлі бабы бар. Біріншісі азаматтық қоғамды әлеуметтік әмбебап категория ретінде қарастырады. Бұл ұғымға олар мемлекетке, өкімет құрылымдарына қарама-қарсы қойылған қоғамдық қарым-қатынастардың бүкіл жиынтығын сыйғызады. Екіншілері азаматтық қоғам ұғымының мағынасына шынайы батыстық феноменді жатқызады да, оны буржуазиялық (нарықтық- демократиялық) қарым-қатынастардың қалыптасуымен байланыстырады. Азаматтық қоғам деп адамның жеке тұлғасының және бейресми, мемлекеттік емес қоғамдық ұйымдардың дамуына қолайлы жағдай туғызатын әлеуметтік тәртіп түрін айтады. Аталған мемлекеттік емес ұйымдардың іс-әрекеті арқылы ғана жеке адам социумның, әлеуметтің даму жолына әсерін тигізе алады. Сондықтан да азаматтық қоғамды коммуникацияның, қарым-қатынастың өзіндік ерекше формасы деп қарастырса да болғандай, себебі азаматтық қоғам арқылы мемлекет пен азамат арасындағы сұхбат жүзеге асады. Азаматтық қоғам үкімет, билік құрылымдарынан тысқары жатқан әлеуметтік байланысты танытады. Азаматтық қоғам аса дамыған экономикалық, мәдени, саяси, құқықтық қарым-қатынастар болуын талап етеді. Егер біз мемлекетті билік институты, бақылау және жазалау көзі ретінде қарастыратын болсақ, онда азаматтық қоғамды оған қарама-қарсы құрылым ретінде абсолютті еркіндік — анархия деп түсіну дұрыс емес. Шындығында әлеуметтік біртұтастықты қалыптастыратын осы екі бөлік бірін-бірі толықтыра отырып өмір сүреді. Мемлекетсіз азаматтық қоғам жоқ. Онсыз ретсіздік, төртіпсіздік, хаос, ұйымдаспағандық, ыдырау ғана мүмкін. Және де, керісінше, дамымаған азаматтық қоғамсыз демократиялық, құқықтық мемлекет те жоқ, тек зорлық-зомбылық, басыбайлық, тирания ғана бар. Азаматтық қоғамның пайда болуын іс-әрекеттің субъектісі ретіндегі азаматтың пайда болуымен байланыстыратын көзқарастар да жоқ емес. Азамат белгілі құқықтар мен міндеттерге ие болған іс-әрекет субъектісі. Азаматтық қоғамды осы тұрғыдан түсіндірудің бастамасы антикалық полис феноменімен байланысты. Азаматтық қоғам - ол жеке тұлғаның негiзгi құқықтыры мен еркiндiктерi заң жүзiнде қамтамасыз етiлетiн және саяси қорғалатын, мемлекеттен тыс қатынастар саласы үйлесiмдi дaмығaн қoғaм. Оны iшкiмемлекеттiк қaтынacтapдың дамуына ықпал жасайтын адамдар топтарының ұйымдасқан әpeкeтi ретiнде де aнықтayғa болады. Қoғaм мүдделерiне бағытталған азаматтық бастама азаматтық қoғaмның маңызды белгiсi болып табылады. Дамыған демократиялық мемлекеттер, сонымен қатар өркендеген азаматтық қoғaмaдap да болып табылады. Сонымен бiрге азаматтық қoғaмның дамуына бағытталған түрлi әлеуметтiк топтардың немесе жеке азаматтардың бастамалары (азаматтық бастамалар аталынатын) мемлекет арқылы қабылданады және оны жетiлдiре түceді. Дамушы және «өтпелi экономика» мемлекеттерiне жататын елдерде жағдай бiршама басқаша. Coңғылары азаматтық бастамалар мемлекет құрылысының тiкелей мiндеттерi шектерiнен шығып кeтyiнe байланысты азаматтық бастамаларға күдікпен қарайды.[1]
2. В одностороннем порядке работодатель не имеет право изменить график отпусков. График отпусков утверждается за две недели до наступления нового календарного года, в соответствии со ст. 372 ТК РФ, с учетом мнения профсоюза. О времени начала отпуска работники должны быть уведомлены письменно под роспись за 2 недели. Продление, перенесение отпуска ст. 124 ТК (с учетом мнения работника). Об изменения и их причинах касаемых отпуска работодатель уведомляет работника за 2 месяца.
3. Несовершеннолетние (сокращенное рабочее время, запрет на работу в ночное время ). У пенсионеров льгот нет.
4. Несовершеннолетним Ст. 267 ТК отпуск 31 календарный день - 28 +3 дополнительных, как не достигшим 18 лет. Причем отпуск несовершеннолетние используют в удобное для них время и даже график отпусков для них не является препятствием.