Створіть діаманту на тему «Алхімік» – «істина життя» за схемою:
1) «Алхімік»
2) означення (два прикметника)
3) дія (три дієслова або дієприкметника)
4) асоціації (чотири іменники – асоціативного ряду)
5) дія (три дієслова або дієприкметника)
6) означення (два прикметника)
7) істина життя.

Просві́тництво  — широка ідейна течія, яка відображала антифеодальний, антиабсолютистський настрій освіченої частини населення у другій половині xvii —xviii століття.як і у будь якій епохі,ця теж мала своїх видатних птсьменників. ця доба по-своєму  унікальна.як описують її сучасні дослідники-це "епоха розуму". до видатник письменників-просвітників належать джонатан свіфт,що прославився на весь світ своєю унікальною книгою "мандри гуллівера'',вальтер скотт,данієль дефо. на мою думку,визначні письменники доби просвітництва були завчасно визнвченні долею життя. ще у часи середньовіччя ,ніби було посаджене у вологу землю семечко,щоб виросло велике дерево літератури.а епох і до просвітництва воно,дерево літератури,росло,а письменники їй .тепер ж,у цю епоху,дерево продовжує цвісти,а пиьменники-просвітники їй найбільше.вони перші,особливо свіфт,почав писати "ігри легкої фантазії".тобто твір,який ми зараз вчимо ," мандри гуллівера'' був написанний ним для дорослих.ці письменники перші,хто почав ховати(прятать) таємний смисл. вони були перлинами літераьури світу в епоху просвітництва.

рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. а ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу.

адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў ян баршчэўскі. вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "шляхціц завальня, або беларусь у фантастычных апавяданнях". яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх аповеды падарожнікаў у доме шляхціца завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.

найбольш цікавыя апавяданні "плачка" і "сын буры". "плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. у гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых , у пустых касцёлах і на руінах. на яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе плачкай. вобраз плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.

у апавяданні "сын буры" сляпы францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе сынам буры. у час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. сын буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. хлопец вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. сын буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння.

вобразы плачкі і сына буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. кніга "шляхціц завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобраза.